Kardynał, przyjaciel Ojca Świętego Jana Pawła II, hierarcha kościelny na Ukrainie, ale przede wszystkim doświadczony przez los świadek historii dołączył do grona Zasłużonych dla Województwa Podkarpackiego. Były metropolita lwowski, kardynał Marian Jaworski odebrał odznakę z rąk marszałka województwa i przewodniczącego sejmiku.
Decyzja o przyznaniu wyróżnienia podjęta została przez radnych w sierpniu. Teraz nastąpiło oficjalne, ale skromne przekazanie. Dokonali go marszałek Władysław Ortyl oraz przewodniczący Sejmiku Województwa Podkarpackiego Jerzy Cypryś. Ze względu na wiek i stan zdrowia kardynała, uroczystość odbyła się w Krakowie, w domu gdzie mieszka kardynał Marian Jaworski. W podniosłej chwili uczestniczył również ks. Andrzej Stopyra, dziekan dekanatu lubaczowskiego.
- Cieszę się, że w tak podniosłej chwili możemy uczestniczyć. Z wielkim szacunkiem odnoszę się do dokonań Eminencji Księdza Kardynała - powiedział podczas wręczenia odznaczenia Jerzy Cypryś, przewodniczący Sejmiku Województwa Podkarpackiego.
- Chcemy w ten skromny sposób podziękować w imieniu mieszkańców województwa podkarpackiego, za posługę duszpasterską na rzecz ziemi lubaczowskiej, ale również za pracę na Ukrainie. Musimy upamiętniać i honorować tak ważne postaci. Ksiądz kardynał to świadek historii, bliski przyjaciel Jana Pawła II, rektor Papieskiej Akademii Teologicznej. Prezydent Andrzej Duda osobiście przyjechał aby wręczyć mu order Orła Białego. To dla nas zaszczyt, że przyjął również od nas wyróżnienie - powiedział marszałek Władysław Ortyl.
Miejsce uroczystości było również szczególne, jak w każde w obrębie krakowskiego Rynku. Kardynał mieszka w Domu Kapitulanym przy ul. Kanoniczej 13. Według jednych źródeł budynek został zbudowany w XIV wieku przez kanonika Piotra. Natomiast według Jana Długosza kamienicę ufundował kanonik Jan z Dziekanowic w 1 połowie XV wieku.
Kardynał Marian Jaworski urodził się w 1926r. we Lwowie i tam chciał rozpocząć swoją kapłańską drogę. Po ukończeniu szkoły wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie. Jego funkcjonowanie zakłóciła wojna i przeniesione zostało do Kalwarii Zebrzydowskiej. Pierwsze kroki kapłańskiej posługi związane są z terenami obecnego Podkarpacia. Po święceniach z rąk Arcybiskupa Lwowskiego Eugeniusza Baziaka w Kalwarii Zebrzydowskiej był wikariuszem parafii pw. Św. Andrzeja Boboli w Baszni Dolna koło Lubaczowa. Tu pełnił posługę przez do 1952, pracując również nad swoim doktoratem, który obronił w 1952 roku. Jego posługa biskupia związana jest nieodłącznie z Lwowem. Już w 1984 r. został administratorem apostolskim polskiej części archidiecezji lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie, a w 1991 roku objął urząd Metropolity Lwowskiego. Dwukrotnie podejmował w archidiecezji papieża Jana Pawła II – w 1991 w Lubaczowie podczas jego IV podroży apostolskiej do Polski i w 2001 we Lwowie podczas jego podróży apostolskiej na Ukrainę. W tymże roku Jan Paweł II kreował go kardynałem, a uroczysty ingres do katedry lwowskiej odbył się 3 maja. Jak kardynał brał udział w konklawe, na którym wybrano na papieża kardynała Josepha Ratzingera.
W 2008 roku złożył rezygnację z urzędu Metropolity Lwowskiego i uroczyście przekazał władzę w Archidiecezji Arcybiskupowi Mieczysławowi Mokrzyckiemu. Od tego czas kardynał Marian Jaworski jest Biskupem Seniorem, rezydentem Archidiecezji Krakowskiej. Poniżej szczegółowy życiorys załączony jako uzasadnienie do uchwały sejmiku przyznającej tytuł Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego.
Tekst i foto
Tomasz Leyko, rzecznik prasowy UMWP
U Z A S A D N I E N I E
do Uchwały Sejmiku Województwa Podkarpackiego
w sprawie nadania Księdzu Kardynałowi Marianowi Jaworskiemu Odznaki Honorowej „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego”.
Kapituła Odznaki Honorowej „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego” na posiedzeniu w dniu 7 sierpnia 2017r. zaopiniowała pozytywnie zgłoszenie o nadanie Odznaki Honorowej „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego” Księdzu Kardynałowi Marianowi Jaworskiemu.
Kardynał Marian Jaworski – urodził się w 1926r. we Lwowie, w rodzinie Wincentego i Stanisławy (Łastowieckiej). Po ukończeniu szkoły wstąpił do Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie, które zostało przeniesione do Kalwarii Zebrzydowskiej. W roku 1950 przyjął święcenia kapłańskie z rąk Arcybiskupa Lwowskiego Eugeniusza Baziaka w Kalwarii Zebrzydowskiej. W latach 1950-1952 był wikariuszem parafii Basznia Dolna koło Lubaczowa. W roku 1952 obronił tytuł doktora teologii, Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie; rozprawa pt. „Rozwój poglądów Józefa Geysera na zasadę przyczynowości. Studium krytyczne”. W latach 1952-1954 objął stanowisko wikariusza parafii Poronin. W latach 1954-1965 – studiował w Lublinie i Warszawie. W roku 1955 obronił tytuł doktora filozofii, Katolicki Uniwersytet Lubelski; rozprawa pt. „Arystotelesowska i tomistyczna teoria przyczyny sprawczej na tle pojęcia bytu”. W latach 1956-1958 był kapelanem Arcybiskupa Eugeniusza Baziaka i prowadził wykłady w kilku seminariach diecezjalnych i zakonnych. W latach 1961-1967 wykładał na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W roku 1965 uzyskał habilitację na Wydziale Filozofii Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. „Poznanie religijne Boga według Romano Cuardiniego”.
W latach 1970-1984 objął stanowisko sekretarza Rady Naukowej Episkopatu Polski; przyczynił się do odnowy i organizacji fakultetów teologicznych w całej Polsce, zabiegał o ich publiczne uznanie przez władze państwowe. W latach 1974-1982 pełnił funkcję dziekana Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie; nominowany na profesora nadzwyczajnego, a potem zwyczajnego.
W latach 1982-1988 piastował stanowisko pierwszego rektora nowo erygowanej przez Papieża Jana Pawła II Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Od roku 1984 do 1991 roku był biskupem tytularnym Lambesi (prowincja rzymska Numidia, obecnie Algieria) oraz Administratorem Apostolskim polskiej części Archidiecezji Lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie.
W roku 1984 odebrał święcenia biskupie w Katedrze na Wawelu, których udzielił kardynał Franciszek Macharski, Arcybiskup Krakowski; współkonsekratorzy – Arcybiskup Henryk Gulbinowicz, Metropolita Wrocławski i Jerzy Ablewicz, biskup Tarnowski.
W roku 1985 otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu Ruhr w Bochum (Niemcy).
W roku 1991 został mianowany przez Papieża Jana Pawła II Arcybiskupem Metropolitą Lwowskim obrządku łacińskiego; zajął się nowo utworzonym Lwowskim Seminarium Duchownym i infrastrukturą kościołów katolickich; przeprowadził synod Archidiecezji Lwowskiej oraz diecezji Łuckiej, celem którego było odrodzenie życia religijnego w duchu Soboru Watykańskiego II.
W roku 1991 miał miejsce ingres do Bazyliki Metropolitalnej, gdzie po raz pierwszy po II wojnie światowej wyświęcił dwóch kapłanów (Józefa Michajłowskiego i Andrzeja Buczyńskiego) oraz jednego diakona (Andrzeja Zajączkowskiego).
W latach 1992-2008 piastował stanowisko przewodniczącego Konferencji Episkopatu rzymskokatolickiego na Ukrainie. W roku 1992 – otrzymał w Katedrze Lwowskiej paliusz metropolitalny z rąk Nuncjusza Apostolskiego w ZSRR Arcybiskupa Francesco Colasuonno.
W roku 1998 wyniesiony został do godności kardynalskiej in pectore (w sercu) Ojca Świętego, zaś w roku 2001 ogłoszony został kardynałem prezbiterem z kościołem tytularnym św. Sykstusa w Rzymie.
Uroczysty ingres Kardynała Mariana Jaworskiego, Metropolity Lwowskiego, do Bazyliki Metropolitalnej odbył się 3.03.2001.
W roku 2002 otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W roku 2005 obecny był przy Papieżu Janie Pawle II
w ostatnich dniach jego życia, udzielił Sakramentu namaszczenia chorych; uczestniczył
w konklawe w czasie wyboru nowego Papieża Benedykta XVI.
W roku 2006 otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie i tytuł Doktora Honoris Causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu za znaczny wkład w zapoczątkowanie i rozwój polskiej fenomenologii oraz wskazanie na niezbywalną rolę w tworzeniu ludzkiej przestrzeni sensu, troskę o promocję kadry i kształcenie studentów oraz o nadanie rangi akademickiej studium teologicznym
w Polsce, w tym Papieskiemu Wydziałowi Teologicznemu we Wrocławiu, wkład w odnowę życia religijnego na kresach wschodnich oraz na rzecz pojednania i współpracy narodu ukraińskiego i polskiego - jako przedstawicielowi tych kapłanów Archidiecezji Lwowskiej, którzy po trudnych doświadczeniach wojennych budowali struktury kościelne na ziemiach zachodnich zwłaszcza w Archidiecezji Wrocławskiej.
W roku 2008 Papież Benedykt XVI przyjął rezygnację Kardynała Mariana Jaworskiego z urzędu Metropolity Lwowskiego i uroczyście przekazał władzę w Archidiecezji Arcybiskupowi Koadiutorowi Mieczysławowi Mokrzyckiemu. Od tego też roku Ks. Kardynał jest Biskupem Seniorem, rezydentem Archidiecezji Krakowskiej.
Ks. Kardynał Marian Jaworski posiada liczne odznaczenia i wyróżnienia m. in.:
1996 – Konsultor Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego.
1996 – medal Bene Merenti Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
1996 – honorowy obywatel Lubaczowa.
2001 – medal za zasługi dla ochrony wojsk pogranicznych Ukrainy.
2002 – medal Jarosława Mądrego V stopnia.
2006 – medal Jarosława Mądrego IV stopnia z okazji jubileuszu 80-tej rocznicy urodzin za znaczący osobisty wkład w utwierdzanie ideałów duchowych, działalność charytatywną i budowanie zgody w społeczeństwie oraz za wieloletnią posługę teologiczną.
2006 – honorowy obywatel Krakowa.
2008 – odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia teologiczne i dydaktyczne oraz za posługę duszpasterską Kościołowi Lwowskiemu.
2009 – medal Bene Merenti Polskiego Towarzystwa Teologicznego.
2017 – odznaczony orderem Orła Białego w uznaniu znamienitych zasług dla odbudowy życia religijnego na Kresach Wschodnich, pogłębiania dialogu ekumenicznego oraz za osiągnięcia naukowe w dziedzinie filozofii i teologii
