W 25. rocznicę śmierci majora Wacława Kopisto w Rzeszowie zorganizowano obchody poświęcone jego pamięci. Wzięli w nich udział Członek Zarządu Województwa Podkarpackiego Piotr Pilch oraz przewodniczący sejmiku Jerzy Cypryś.
Wydarzenie rozpoczęło się od złożenia kwiatów na grobie majora Wacława Kopisto -pseudonim „Kra”, znajdującego się w Alei Zasłużonych Cmentarza Wilkowyja. Następnie uczestnicy obchodów zgromadzili się w Sali Audytoryjnej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego, gdzie odbyła się sesja okolicznościowa poświęcona pamięci majora Kopisto.
Pragnę serdecznie podziękować za Państwa zaangażowanie w upamiętnienie postaci wielkiego patrioty, „cichociemnego”, oficera Armii Krajowej, Sybiraka - świętej pamięci majora Wacława Kopisto. Pragnę podkreślić wagę naszej pamięci o dramatycznej i heroicznej przeszłości Polski, o losach bohaterów naszej historii, wśród których z pewnością swe miejsce ma mjr Wacław Kopisto - powiedział podczas uroczystości członek zarządu Piotr Pilch.
W trakcie sesji okolicznościowej dr Krzysztof Tochman wygłosił wykład pt. „Major Wacław Kopisto – cichociemny, oficer AK, Sybirak”, natomiast dr Mieczysław Janowski i Wojciech Pasierb – syn siostrzenicy majora Wacława Kopisto podzielili się refleksjami i wspomnieniami o majorze. Wyświetlono również film dokumentalny pt. „Rzeszowski cichociemny - pseudonim Kra" zrealizowany przez TVP Rzeszów.
Na uroczystej sesji obecni byli również parlamentarzyści: Krystyna Wróblewska i Wojciech Buczak, Podkarpacki Kurator Oświaty Małgorzata Rauch, dowódca 21 Brygady Strzelców Podhalańskich płk. Ryszard Pietras, dowódca 3 Podkarpackiej Brygady Obrony Terytorialnej płk dypl. Arkadiusz Mikołajczyk, przedstawiciele służb mundurowych, kombatanci oraz rzeszowska młodzież.
Wydarzenie zostało zorganizowane przez Instytut Pamięci Naukowej Oddział w Rzeszowie przy współudziale Parafii Świętego Krzyża w Rzeszowie oraz krewnych i przyjaciół majora Kopisto.
Wacław Kopisto urodził się 8 lutego 1911 r. na Wołyniu. Był absolwentem Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Łańcucie. Studiował na Akademii Handlu Zagranicznego we Lwowie. Zmobilizowany, uczestniczył we wrześniu 1939 r. w obronie Rzeczypospolitej. Internowany przez Węgrów, przedostał się do Francji i brał udział w kampanii 1940 r. Następnie, w Wielkiej Brytanii przeszedł gruntowne przeszkolenie, by we wrześniu 1942 r. - jako skoczek „cichociemny” - podjąć walkę w okupowanym kraju. Czynił to w szeregach Armii Krajowej, uczestnicząc w działaniach „Wachlarza”. W styczniu 1943 r. brał udział w słynnym odbiciu kilkudziesięciu żołnierzy AK uwięzionych w niemieckim więzieniu w Pińsku. Od lutego 1943 r. był szefem „Kedywu” w Łucku. Po wkroczeniu Armii Czerwonej w kwietniu 1944 r. został aresztowany i po sześciu miesiącach skazany przez trybunał wojenny w Kijowie na karę śmierci. Wyrok ten został zamieniony w styczniu 1945 r. na 10 lat więzienia w najcięższych łagrach Kołymy i Komi. Do Polski wrócił w roku 1955. Członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Związku Sybiraków oraz Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Kawaler Orderu Virtuti Militari, Polonia Restituta i dwukrotnie Krzyża Walecznych oraz odznaczeń brytyjskich.
Natalia Mierzwa-Sowa
Kancelaria zarządu UMWP
